terça-feira, 23 de março de 2021

0-24- EL AMOR Y LA VIDA

 

"Habla la esencia". Manuel Castelin

El Amor y la vida. 

Francisco Javier López Naranjo

EN EL ESPAÑOL ORIGINAL

 

Mi esencia trashumante también se ha preguntado,

ante el silencio cósmico y las ruinas del mito:

¿Sí existe un ser consciente, eterno e infinito

que no sea un invento del triste hombre engañado?

Porque ese dios dogmático, por el miedo engendrado,

no existe; y, si existiera, ¡sea muerto o maldito!

Sin embargo, interrogo, me pregunto y medito:

¿No es el amor, acaso, el Dios cierto y sagrado?

 ¿No es el Amor que vibra en átomos y estrellas,

y al corazón enciende el más sublime anhelo,

ese Dios inefable, infinito y eterno?...

 El Amor nos inspira creaciones más bellas.

Si en verdad lo sentimos estamos en el cielo;

y, si en el ser no anida, ¿habrá peor infierno?...


"A Calma". Manuel Castelin

EN GALEGO

O Amor e a vida.

 Francisco Javier López Naranjo


A miña esencia trashumante tamén preguntouse,

ante o silencio cósmico e as ruínas do mito:

Se existe un ser consciente, eterno e infinito

que non sexa un invento do triste home enganado?

Porque ese deus dogmático, polo medo enxendrado,

non existe; e, se existise, sexa morto ou maldito!

Con todo, interrogo, pregúntome e medito:

Non é o amor, acaso, o Deus certo e sagrado?

Non é o Amor que vibra en átomos e estrelas,

e ao corazón acende o máis sublime anhelo,

ese Deus inefable, infinito e eterno?...

O Amor inspíranos creacións máis belas.

Se en verdade sentímolo estamos no ceo;

e, se no ser non aniña, haberá peor inferno?...














"O Amor e a Vida". Manuel Castelin

EM PORTUGUÊS

O Amor e a vida.

 Francisco Javier López Naranjo




A minha essência trashumante também se perguntou,

ante o silêncio cósmico e as ruínas do mito:

Se existe um ser consciente, eterno e infinito

que não seja um invento do triste homem enganado?

Porque esse deus dogmático, pelo medo engendrado,

não existe; e, se existisse, seja morto ou maldito!

No entanto, interrogo, pergunto-me e medito:

Não é o amor, talvez, o Deus verdadeiro e sagrado?

Não é o Amor que vibra em átomos e estrelas,

e ao coração acende o mais sublime anseio,

esse Deus inefável, infinito e eterno?...

O Amor inspira-nos criações mais belas.

Se em verdade sentimo-lo estamos no céu;

e, se no ser não aninha, terá pior inferno?...

 

Nenhum comentário:

Postar um comentário