La búsqueda poética.
Francisco Javier López Naranjo
EN EL ESPAÑOL ORIGINAL
—¿Cómo llegaste tú a la poesía?
¿Quién fue tu iniciador?, ¿cuál fue tu escuela?
¿Qué poetas leíste y te influyeron?
¡Háblanos de tu búsqueda poética!,
le preguntó un inquieto aedo joven
al bardo Nabsacadas, el asceta.
Este guardó un silencio prolongado,
y al fin habló con una voz muy queda:
—Busqué la verdadera poesía
leyendo ansioso a múltiples poetas:
los clásicos, románticos, barrocos,
modernistas y a tantosde mi época.
La inquirí en Asia, Oceanía, Europa,
en África, en La Atlántida, en América…
Devoré antologías y retóricas,
ensayos pretensiosos, mil poemas.
Busqué la verdadera poesía
en los hombres, las flores, las estrellas.
Interrogué a las musas y hasta a Eros;
mas nadie pudo darme la respuesta.
A los gnomos, las sílfides, ondinas
e ínclitos dioses pregunté por ella.
Traté de aprehenderla en todo el cosmos,
ir más allá: brilló por sus ausencias.
Sólo la voz serena del silencio
fue en mi búsqueda la única respuesta.
Sólo el vacío síquico en su luz
le respondió a mi ser en forma plena:
«¿Cuál es la verdadera poesía?
Es la inefable e íntima belleza
que nadie dijo ni podrá decir;
y que la siente quien a Dios vivencia».
"A hora poética" Manuel Castelin
EN GALEGO
A busca poética.
Francisco Javier López Naranjo
Como chegaches ti á poesía?
Quen foi o teu iniciador?, cal foi a túa escola?
Que poetas liches e influíronche?
Fálanos da túa procura poética!,
preguntoulle un inquedo aedo novo
ao bardo Nabsacadas, o asceta.
Este gardou un silencio prolongado,
e ao fin falou cunha voz moi queda:
-Busquei a verdadeira poesía
lendo ansioso a múltiples poetas:
os clásicos, románticos, barrocos,
modernistas e a tantos da miña época.
Inquirina en Asia, Oceanía, Europa,
en África, na Atlántida, en América...
Devorei antoloxías e retóricas,
ensaios pretensiosos, mil poemas.
Busquei a verdadeira poesía
nos homes, as flores, as estrelas.
Interroguei ás musas e ata a Eros;
mais ninguén puido darme a resposta.
Aos gnomos, as sílfides, ondinas
e ínclitos deuses preguntei por ela.
Tratei de aprehendela en todo o cosmos,
ir máis aló: brillou polas súas ausencias.
Só a voz serena do silencio
foi na miña procura a única resposta.
Só o baleiro psíquico na súa luz
respondeulle ao meu ser en forma plena:
«Cal é a verdadeira poesía?
É a inefable e íntima beleza
que ninguén dixo nin poderá dicir;
e que a sente quen a Deus vivencia»
Como você chegou à poesia? Quem foi o seu iniciador?, qual a sua escola? Que poetas liu e lhe influíram? Fale-nos da sua busca poética! perguntou-lhe um inquieto aedo jovem ao bardo Nabsacadas, o asceta. Ele guardou um silêncio prolongado, e ao fim falou com uma voz muito queda: -Busquei a verdadeira poesia lendo ansioso a múltiplos poetas: os clássicos, românticos, barrocos, modernistas e a tantos da minha época. Inquiri-a na Ásia, Oceania, Europa, em África, na Atlántida, em América... Devorei antologías e retóricas, ensaios pretensiosos, mil poemas. Procurei a verdadeira poesia nos homens, as flores, as estrelas. Interroguei às musas e até a Eros; mas ninguém pôde me dar a resposta. Aos gnomos, as sílfides, ondinas e ínclitos deuses perguntei por ela. Tentei prendê-la em todo o cosmos, ir para além: brilhou por suas ausências. Só a voz serena do silêncio foi na minha busca a única resposta. Só o vazio síquico em sua luz respondeu ao meu ser em forma plena: «Qual é a verdadeira poesia? É a inefável e íntima beleza que ninguém disse nem poderá dizer; e que a sente quem a Deus vivência». |
Nenhum comentário:
Postar um comentário