terça-feira, 23 de março de 2021

0-12- GRACIAS, MUJER

 

EN EL ESPAÑOL ORIGINAL:

Gracias, mujer. Francisco Javier López Naranjo


Gracias te doy, mujer, venusta amada,

por ser en mi destierro compañera,

nido, remanso, oasis, puerto, bálsamo;

y porque fuiste en el Edén mi Eva.

Gracias te doy también por las espinas

de tus rosas, amante Magdalena:

por las tinieblas anhelé la luz,

y aprendí del pecado la sapiencia.

Gracias por el arrobo que provocas

cuando ardiente desnudo tu belleza;

por tus besos, caricias, erotismos,

ritmos, caderas, muslos, senos, piernas.

Gracias, oh amada, por tus bellos ojos

que al besarte cual astros centellean;

por el samadhi o éxtasis que siento

cuando bebo en tu cáliz agua eterna.

 Gracias, sacerdotisa, maga, esposa,

por hacerme sentir un dios u hoguera

con la alquimista cópula, el arcano

que transforma a los hombres en estrellas;

por permitir hacer contigo cruz,

formando un solo ser de gloria plena; 

como estábamos tú y yo cuando el alfa

y lo estaremos cuando torne omega.

Gracias te doy, mujer, silente amada,

por ser tú mi otro ser, alma gemela,

mi ninfa, musa, eterno femenino,

mi Perséfone, Laura, Dulcinea,

Margarita, Beatriz, Stella  Maris,

fuente de inspiración de mi epopeya.

Y perdón  por haberte profanado

¡guerreándole al silencio tu belleza!

"Ilusión de home". Manuel Castelin


EN GALEGO

Grazas, muller. Francisco Javier López Naranjo


Grazas douche, muller, venusta amada,

por ser no meu desterro compañeira,

niño, remanso, oasis, porto, bálsamo;

e porque fuches no Edén a miña Eva.

Grazas douche tamén polas espiñas

das túas rosas, amante Magdalena:

polas tebras anhelei a luz,

e aprendín do pecado a sapiencia.

Grazas polo arrobo que provocas

cando ardente espido a túa beleza;

polos teus bicos, caricias, erotismos,

ritmos, cadeiras, coxas, seos, pernas.

Grazas, oh amada, polos teus belos ollos

que ao bicarche cal astros centellean;

polo samadhi ou éxtase que sento

cando bebo no teu cáliz auga eterna.

Grazas, sacerdotisa, meiga, esposa,

por facerme sentir un deus ou fogueira

coa alquimista cópula, o arcano

que transforma aos homes en estrelas;

por permitir facer contigo cruz,

formando un único ser de gloria plena;

como estabamos ti e máis eu cando o alfa

e estarémolo cando torne omega.

Grazas douche, muller, silente amada,

por ser ti o meu outro ser, alma xémea,

a miña ninfa, musa, eterno feminino,

miña Perséfone, Laura, Dulcinea,

Margarita, Beatriz, Stella Maris,

fonte de inspiración da miña epopeia.

E perdón por haberche profanado

guerreándolle ao silencio a túa beleza!

"Flores azuis" Manuel Castelin

EM PORTUGUÊS

Obrigado, mulher. Francisco Javier López Naranjo

Obrigado, mulher, venusta amada,

por ser no meu desterro parceira,

ninho, remanso, oásis, porto, bálsamo;

e porque foste no Edén a miña Eva.

Grato sou-te também pelos espinhos

das tuas rosas, amante Magdalena:

pelas trevas almejei a luz,

e aprendi do pecado a sapiencia.

Obrigado pelo arrobo que provocas

quando ardente despido tua beleza;

por teus beijos, carícias, erotismos,

ritmos, quadrís, coxas, seios, pernas.

Grato, oh amada, por teus belos olhos

que ao te beijar qual astros centelhan;

pelo samadhi ou êxtase que sinto

quando bebo no teu cálice água eterna.

Obrigado, sacerdotisa, maga, esposa,

por fazer-me sentir um deus ou fogueira

com a alquimista cópula, o arcano

que transforma aos homens em estrelas;

por permitir fazer contigo cruz,

formando um únic ser de glória plena;

como estávamos tu e mais eu quando o alfa

e o estaremos quando torne omega.

Obrigado sou-te, mulher, silente amada,

por ser tu meu outro ser, alma gêmea,

a miña ninfa, musa, eterno feminino,

miña Perséfone, Laura, Dulcinea,

Margarita, Beatriz, Stella Maris,

fonte de inspiração da minha epopeia.

E perdão por ter-te profanado

guerreándo-lhe ao silêncio a tua beleza!

Nenhum comentário:

Postar um comentário